ร้อยยี่สิบ

แสงอรุณยามเช้าส่องลอดผ่านม่านสีครีมอ่อน นุ่มนวลและอ่อนโยนราวกับท้องฟ้ากำลังสะท้อนอารมณ์ของฉัน ความเย็นยะเยือกยังคงลอยอวลอยู่ในอากาศแม้จะเป็นฤดูร้อน ลอดผ่านช่องระบายอากาศของห้องพักแขกเล็กๆ มาสัมผัสผิวราวกับนิ้วมือเย็นเยียบ แต่เมื่อคืนเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของฉัน ฉันมีช่วงเวลาที่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ